درباره فرق میان دین و شریعت به دو فرقی که در کتاب ارزشمند تفسیرالمیزان ج 5، ص 532 ـ 535 آمده اشاره مینماییم:
1ـ دین و شریعت هر دو در لغت به معنای راهیست که انتخاب شده است ولی از ظاهر قرآن به دست میآید که شریعت اخص و کوتاهتر از معنای دین است.
نخست متذکر میشویم که در قرآن هم دین آمده و هم شریعت. به این دو طائفه از آیات توجه کنید:
طائفه اول درباره دین:
ان الدین عند الله الاسلام : همانا دین نزد خداوند اسلام است. (سوره آلعمران، آیه19)
و من یبتغ غیرالاسلام دینا فلن یقبل منه و هو فی الآخرة من الخاسرین : هر که جز اسلام دینی بجوید از او پذیرفته نخواهدشد و در آخرت از زیانکاران است (سوره آلعمران، آیه 15).
طائفه دوم درباره شریعت:
لکل جعلنا منکم شرعةً و منهاجا : برای هر یک از شما شرع و راهی قرار دادیم (سوره مائده، آیه 48)
ثم جعلناک علی شریعة من الامر فاتبعها : آنگاه ترا بر یک شریعتی از این امر قرار دادیم پیرویش کن{M (سوره جاثیه، آیه18)
1ـ مقایسه طائفه اول با طائفه دوم میرساند که گویا شریعت راهی است که برای هر یک از ملتها و یا پیامبرانی که بدان مبعوث شدهاند آماده شده چون شریعت نوح و شریعت ابراهیم و شریعت موسی و شریعت عیسی و شریعت محمد(ص).
ولی دین یک قانون و راه الهی عمومی برای تمام ملتهاست واز این روی شریعت نسخ میپذیرد ولی دین به معنای وسیع خود نسخ نمیپذیرد یعنی این گونه نیست که حکم آن پس از مدتی برداشته شود. دین از اول بوده و بعدا هم خواهد بود. پس خداوند بندگان خود را جز به یک دین که همان اسلام و تسلیم در برابر اوست مکلف نساخته ولی آنان را برای رسیدن به آن هدف به راههای گوناگون انداخته و طبق استعدادهای متنوعشان سنتهای مختلفی برایشان درست کرده که همان شریعتهای نوح و ابراهیم و... است.
2ـ فرق دیگری هم هست و آن اینکه دین به یک نفر و عدهای هر طور که باشند نسبت داده میشود ولی شریعت به یک نفر نسبت داده نمیشود. مگر آنجا که آن یک نفر وضع کننده آن بوده و یا قیام به دست او باشد.
گفته میشود: دین مسلمانان و دین یهود و یا شریعت مسلمانان و یهود، و گفته میشود: دین خدا و شریعت او و دین محمد و شریعتِ او و گفته میشود دین زید و دین عمرو ولی گفته نمیشود: شریعت زید و عمرو. (ترجمه المیزان، ج 5،ص 532 تا 534)
3ـ شریعت در ادبیات امروزه به معنای احکام و باید و نبایدهای عملی اطلاق میشود بر خلاف دین که تنها به جنبههای معرفتی و نظری اسلام اطلاق میگردد. البته گاه دین اعم از بخشهای عملی و نظری به کار برده میشود.